Kliknij tutaj --> 🃏 kryzys 6 tygodnia u niemowlaka

Na granicy z Białorusią trwa kryzys humanitarny. Ok. 50 osób, w tym dzieci, obozuje na pasie pomiędzy polskimi a białoruskimi strażnikami granicznymi. Według świadków, z którymi rozmawiało OKO.press, ludzie przebywają tam od tygodnia. Nie mogą zawrócić do Białorusi ani wejść do Polski. O ile dzieci do 6. tygodnia życia wypróżniają się dość regularnie, bo 3-4 razy na dobę (nie mniej), o tyle układ pokarmowy niemowląt pracuje już zupełnie inaczej. Pojawia się większa nieregularność, niemowlę karmione piersią może robić od 4 nawet do 7-8 kupek w ciągu dnia. Zwłaszcza w okolicach 3. miesiąca życia pojawia 2 czapeczki, rękawiczki niedrapki, 5 par skarpetek bez uciskającego ściągacza, 2 swetry lub 2 bluzy, 2 pary spodenek, 5 śliniaków. Wyprawka dla niemowlaka zimą powinna uwzględniać też rękawiczki, kombinezon z kapturem, cieplejsze swetry i spodnie, a najlepiej ubranko uszyte z polaru. Warto zaopatrzyć się w ciepły śpiwór. 8 miesięczne dziecko potrafi odnaleźć zabawkę, która jest już całkowicie przykryta kołdrą lub kocykiem, oczywiście jeśli schowamy ją na jego oczach. Na tym etapie niemowlak uwielbia powtarzać zabawy i czynności wielokrotnie. Potrafi schować mały przedmiot w rączce, a zabawy z samym sobą trwają coraz dłużej. 4. Zasady w wychowaniu dziecka. Nie wciskajmy dziecka na siłę w ręce stęsknionej ciotki. Dajmy mu się oswoić i przekonać, że nie gryzie. Gdy musimy zostawić malca z obcą osobą, róbmy to stopniowo. Niech pozna ją w ciągu kilku, wspólnie spędzonych dni. Niech polubi i zaufa jej w naszej obecności. Mon Copain Est Inscrit Sur Un Site De Rencontre. Wzdęcia u niemowlaka to dość częste zjawisko, które może mieć różne przyczyny. Jeżeli maluszek po jedzeniu płacze lub jest niespokojny, a jego brzuch jest wzdęty i twardy, może to być sygnał, że niemowlę ma wzdęć u niemowlaka związane są przeważnie z niedojrzałością jego układu pokarmowego. Poza tym nieodpowiednia dieta matki karmiącej piersią, karmienie mlekiem modyfikowanym czy nietolerancje pokarmowe również mogą wywoływać wzdęcia. Istnieje jednak kilka sprawdzonych sposobów na łagodzenie u niemowląt: przyczynyWzdęcia u niemowląt, inaczej niestrawność bądź dyspepsja, są najczęściej wynikiem:kolki jelitowej;niewłaściwej diety matki karmiącej piersią;stresu, zmęczenia i pośpiechu zarówno matki, jak i dziecka;nietolerancji glutenu, celiakii, nietolerancji laktozy;zaburzeń pracy układu pokarmowego (trawienia, wchłaniania);pasożytów w przewodzie pokarmowym;niewłaściwej diety dziecka;przekarmienia, łapczywego i szybkiego jedzenia, prowadzącego do połykania powietrza. Gwiazdy o macierzyństwieRodzicielstwo bliskości – przepis na szczęśliwe dziecko? Dzień Dobry TVNWzdęcia u niemowlaka karmionego piersiąZa pojawienie się wzdęć u niemowlaka karmionego piersią z reguły odpowiada niewłaściwa technika karmienia i zbyt częste zmienianie podawanej piersi. Dodatkowo, by zredukować ryzyko nietolerancji laktozy - która także może wywołać wzdęcia, warto ograniczyć spożywanie nadmiernej ilości produktów będące przyczyną niedojrzałości układu pokarmowego, są z reguły stanem fizjologicznym i przejściowym. Wraz z rozwojem dziecka częstotliwość ich pojawiania się stopniowo maleje, mogą nawet całkowicie ustąpić. Od trzeciego do piątego miesiąca życia organizm niemowlaka produkuje znacznie więcej enzymów odpowiedzialnych za trawienie, w związku z tym przyswajanie pokarmów jest łatwiejsze i nie powoduje dolegliwości w postaci wzdęć. Wzdęcia u niemowlaka: objawyObjawy wzdęć u niemowląt są stosunkowo proste do rozpoznania. Brzuszek dziecka jest wzdęty, duży, wypukły i twardy. Wzdęcia związane są też z bolesnością brzucha, stąd możliwe do zaobserwowania prężenia ciała i przykurcze nóżek malucha. Wzdęcia u niemowlaka mogą przyczyniać się do spadku apetytu, obniżenia wagi oraz drażliwości i głośnego płaczu po jedzeniu. Ponadto wzdęcia mogą przejawiać się odbijaniem, ulewaniem po karmieniu lub oddawaniem głośnych gazów o nieprzyjemnym zapachu. Zdarzają się przypadki, że wzdęcia u niemowlaka w nocy nasilają się. Wynika to najczęściej ze zwolnionej perystaltyki jelit. Dziecko podczas snu rusza się znacznie mniej, co sprzyja gromadzeniu się na wzdęcia u niemowlaka?Najprostszym sposobem by przynieść ulgę maluszkowi ze wzdęciami jest masaż brzuszka, stóp i podudzi. Innym sposobem na pozbycie się wzdęć jest układanie dziecka na brzuchu oraz przyciskanie nóżek niemowlaka do brzucha. Ulgę może przynieść również zastosowanie na brzuszek wilgotnych i ciepłych okładów. Aby uniknąć wzdęć, należy nosić dziecko po jedzeniu w pozycji pionowej do momentu, w którym mu się odbije. Pomocne będzie też podawanie herbatek ziołowych, na przykład naparu z rumianku lub herbatki z kopru włoskiego. Oprócz domowych sposobów, w walce ze wzdęciami sprawdzą się specjalne krople i probiotyki dostępne w aptece. Preparaty te usprawniają oddawanie gazów dzięki obniżeniu napięcia mięśniowego i usuwaniu pęcherzyków gazów znajdujących się w jelitach. Probiotyki zaś pomagają w zachowaniu właściwej flory bakteryjnej jelit. Gdy wzdęciom towarzyszą zaparcia, przydadzą się glicerynowe czopki doodbytnicze Wzdęcia u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanymPojawienie się wzdęć u niemowlaka karmionego mlekiem modyfikowanym wynika przeważnie z połknięcia dużej ilości powietrza podczas jedzenia. Aby jak najbardziej zminimalizować ilość wzdęć, należy: karmić dziecko w pozycji niemal pionowej, a nie na leżąco; pilnować by smoczek butelki był wypełniony mlekiem - nie powietrzem; podnosić maluszka po jedzeniu, by mu się masować brzuch niemowlaka przy wzdęciach?Bolesne wzdęcia u niemowlaka złagodzić może masaż brzuszka, który przyniesie mu ulgę i spowoduje łatwiejsze pozbycie się nagromadzonych w jelitach gazów i wypróżnienie się. Masaż należy wykonywać okrężnymi ruchami, delikatnie uciskając brzuch dłonią, zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Podczas prowadzenia masażu można wykorzystać oliwkę bądź olejek z kopru włoskiego, co dodatkowo złagodzi u niemowlaka - jak pomóc, gdy nie ustępująJeżeli jednak żadna z wymienionych wcześniej metod nie przyniesie oczekiwanego skutku, trzeba skonsultować się z lekarzem. Być może wzdęcia są przyczyną schorzeń układu pokarmowego i radzenie sobie z nimi domowymi sposobami czy sięganie po leki apteczne nie rozwiąże problemu. Niezbędne jest wówczas przeprowadzenie diagnostyki i wdrożenie specjalistycznego - w niektórych przypadkach chirurgicznego, leczenia. Zobacz także:Autor:Adrian AdamczykŹródło zdjęcia głównego: Sally Anscombe/Getty Images Jeśli Twoje niemowlę z dnia na dzień stało się niespokojne, płaczliwe i generalnie trudno Wam się dogadać, to może oznaczać, że przeżywacie właśnie skok rozwojowy. Sprawdź, jak przetrwać ten trudny czas. Schemat zawsze wygląda podobnie. Dotychczas spokojne i pogodne niemowlę nagle staje się płaczliwe, słabo śpi, marudzi przy jedzeniu. Rodzice stają na głowie, próbując znaleźć przyczynę złego poczucia maleństwa. Przewinięte, nakarmione, odbite, utulone… O co chodzi?Czy to kolka?Pierwszy trop w przypadku kobiet karmiących piersią to: pewnie się nie najada. Spanikowana mama idzie do lekarza, żeby zważyć, zmierzyć, upewnić się, czy dziecko odpowiednio przybiera na wadze. I słusznie. Jeśli jednak lekarz zapewnia, że wszystko w porządku, trzeba szukać to kolka? Objawy niby się zgadzają, kolka niemowlęca występuje u co piątego dziecka, ale malec odbity, utulony, ukołysany, masaż brzuszka wdrożony, okłady były, ciepła kąpiel odhaczona i… nic. Poza tym brzuszek miękki, nóżek nie podkula, a płacz wcale nie histeryczny, nie jakby może zęby? Ale już, tak szybko?! Z literatury wynika, że pierwsze ząbki pojawiają się u dzieci dopiero około miesiąca życia, a tu dopiero piąty tydzień i piekło…Ale zaraz, jak to? Zanim zdążyliśmy ustalić przyczynę złego samopoczucia malucha, wszystko się uspokoiło! Smutek przeszedł, jak ręką odjął i znowu mamy spokojne, pogodne dziecko. To wiadomość i dobra, i bo dziecku nic poważnego nie dolegało. Zła, bo sytuacja będzie się powtarzać. Właśnie byliśmy świadkami pierwszego skoku rozwojowego u naszego dziecka. Pierwsze ząbki pojawiają się u dzieci dopiero około miesiąca życia. Skok rozwojowy – tydzień po tygodniuHolenderscy lekarze Frans Plooj i Hetty van de Rijt zdefiniowali ten trudny czas jako wonder weeks – „tygodnie cudów”, bo po każdym takim kryzysie dziecko budzi się z jakąś nową rozwojowe w pierwszym roku życia dziecka: 5. tydzień (wrażenia): uczy się przetwarzać bodźce, zaczyna się świadomie uśmiechać; 8. tydzień: (wzory): odkrywa, że ma ręce i nogi, zaczyna wydawać głośne dźwięki; 12. tydzień (niuanse): skupia wzrok na szczegółach, odkrywa smugi światła i cienie, wydaje z siebie pisk i głużenie, robi bąble ze śliny; 19. tydzień (wydarzenia): dostrzega, że zdarzenia mają skutki, więc zaczyna eksperymentować, np. celowo zrzuca zabawki na podłogę; 26. tydzień (odległości): skupia się na relacjach, może zdradzać symptomy lęku separacyjnego; 37. tydzień (kategorie): empirycznie bada świat, np. możliwość formowania ziemniaków czy rozchlapania wody; 46. tydzień (sekwencje zdarzeń): w nieskończoność powtarza określone czynności. Symptomy skoku rozwojowego to z ang. „3xC”: crying, clinging, crankiness, co po polsku można by przełożyć na „3xP”: płacz przytulanie przewrażliwienie Eksperci podkreślają, że terminarz występowania kolejnych skoków rozwojowych skorelowany jest z datą przybliżonego terminu porodu, tzn. wcześniaki mogą przechodzić je później, a dzieci urodzone po terminie – odpowiednio wcześniej. Zaznaczają jednak, że jest to sprawa laktacyjnyIstotne jest to, że skoki rozwojowe mogą łączyć się z tzw. kryzysami laktacyjnymi. Dziecko chce się tulić, dlatego zaczyna jeść, ale de facto nie jest głodne, więc szybko porzuca rejestruje, że dziecko „zamawia” mniej, przez co produkuje mniej mleka. Mama się denerwuje, bo skutek myli z przyczyną, myśli, że ma za mało pokarmu, dziecko się nie najada i dlatego jest niespokojne. Na szczęście po kilku dniach wszystko wraca do koniec kilka słów pocieszenia dla rodziców od rodziców z forum wyglądał, jak poligon po wybuchu bomby. Nie było czasu jeść, iść pod prysznic, a nawet skorzystać z toalety”.„Przy kolejnym skoku miałam już świadomość, że muszę być gotowa na przeleżenie w łóżku niekiedy całych dni. Zrezygnowałam nawet z wizyt przyjaciół”.„To tak, jakby doznał olśnienia: jednego dnia leży i płacze, na nic nie reaguje, kolejnego wstaje z pierwszym uśmiechem na buzi, patrzy mi w oczy, zaczyna głużyć [...] Teraz mam świadomość, że tak jak po każdym deszczu zaświeci słońce, tak po każdym skoku moje dziecko znów będzie spokojne i pogodne”. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło: Skoki rozwojowe to naturalne etapy rozwoju niemowlęcia. Rozwój dzieci zawsze odbywa się skokowo - nagle maluszek robi coś, czego nie potrafił zrobić parę dni temu. Następuje przerwa i kolejny skok jest trudnym momentem w życiu dziecka, ponieważ musi się ono przyzwyczajać do nowych odczuć i wrażeń. Wiele dzieci bardzo to przeżywa i nie jest to łatwy czas również dla rodziców. By przeżyć każdy ze skoków, dziecko potrzebuje czasu, wsparcia rodziców oraz bliskości, przede wszystkim są oznaki skoku rozwojowego?Pierwszy skok rozwojowy przypada na 4-5 tydzień życia. Jest to zarówno skok wzrostu (jak wiadomo organizm noworodka bardzo szybko się rozwija), jak i skok rozwoju narządów zmysłów. Noworodek zaczyna zauważać, że dookoła niego coś się dzieje i zmienia. Ale rozwój narządów zmysłów nie oznacza rozwoju zdolności przetwarzania nowych wrażeń. W wyniku tego maluszek czuje się wystraszony i zaniepokojony zjawiskami, zachodzącymi w otaczającym szuka wsparcia mamy. Jednak nie potrafi jeszcze komunikować się słowami, ani wyciągnąć rączek do mamy. Korzysta więc z umiejętności, jakimi dysponuje - tym okresie maluch może sypiać gorzej, szczególnie jeśli śpi sam w łóżeczku. Może natomiast chętnie leżeć na brzuchu u jednego z rodziców, mimo iż wcześniej nie przejawiał takiej potrzeby. Aby się wyciszyć częściej potrzebuje piersi. Całym swoim zachowaniem daje do zrozumienia, że potrzebuje bliskości mamy i maksymalnego może być pomocne?Przede wszystkim skoków nie należy się obawiać. Na początku może się wydawać, że maluszek jest głodny, a mama ma problem z pokarmem, lub boli go brzuszek. Z pewnością będziecie chcieli na wszelki wypadek skonsultować się z lekarzem, ale tak naprawdę, tym czego Wasz maluch w tym momencie najbardziej potrzebuje jest Wasza bliskość. To ona go wycisza i zapewnia poczucie pomóc maluszkowi wyciszyć się w okresie kryzysu?Noszenie na rękach: głos, zapach, sposób noszenia, rytmiczne ruchy i ciepło - wszystkie te elementy są piersią: należy kontynuować, nawet jeśli się wydaje, że nie ma wystarczającej ilości maleństwa: przytulcie go do siebie w taki sposób, by ciało dziecka leżało na jednej Waszej ręce, drugą ręką przytrzymujcie główkę. Dzięki temu będzie słyszeć bicie Waszego serca. Najlepiej w ten sposób pochodzić z maluszkiem, zaśpiewać piosenkę, delikatnie pomóc maluszkowi zasnąć?Potrzebne są małe triki, by utulić malucha do snu. Najszybciej zaśnie podczas karmienia, w chuście, w wózku albo w foteliku samochodowych podczas podróży. Bobas wycisza się i zasypia, gdy ma zapewnione to, czego potrzebuje - jedzenie, ciepło, rytmiczny ruch i kontakt ze zmieniło się dziecko po skoku rozwojowym?Podczas każdego ze skoków rozwojowych dziecko nabywa nowe umiejętności i rozwija nowe reakcje. Teraz, kiedy maluch będzie poirytowany, możecie po raz pierwszy zobaczyć jego łzy. Jednocześnie oddycha bardziej równomiernie, jest mniej wystraszony. Bóle brzuszka już prawie mu nie interesuje się otaczającym go światem i czuwa odpowiednio dłużej. Potrafi skupić wzrok na odległość nie większą niż 30 cm i domaga się nowych rozwojowe u niemowląt są stresujące zarówno dla rodziców, jak i powinny być Wasze działania, by przebiegały stosunkowo bezstresowo? Zapewnienie maluszkowi maksimum Waszej uwagi i miłości - tulenie, głaskanie, rozmowa, śpiewanie kołysanek. Dużo fizycznego i emocjonalnego kontaktu rozwiązuje wiele co podoba się dziecku: pozwólcie, by czerpało z tego przyjemność - niech długo ogląda jakiś przedmiot, leży i czuje Wasz dotyk. Może to być przyjemny dźwięk, zapach, miejsce w domu, gdzie się dobrze czuje. Odpowie uśmiechem, jeśli uda się Wam odgadnąć, co się mu dzieci nie lubią głośnych dźwięków, takich jak brzęczenie, gwizdanie, syczenie. Głos mamy jest najprzyjemniejszy i najciekawszy. Porozmawiajcie z maluszkiem. Usiądźcie z nim wygodnie w fotelu. Wasza twarz naprzeciwko główki malucha. Opowiedzcie o Waszych wspólnych planach na dziś, o tym, jak czekaliście na jego narodziny, oraz gdy po raz pierwszy pojawił się w domu. Możecie opowiadać o czymkolwiek, tylko koniecznie dajcie do zrozumienia, że rozumiecie go, reagujcie na jego gaworzenie i na uśmiech. Ale uważajcie na to, by dziecko się nie przemęczało. Należy przestać w momencie, gdy dziecko straci zainteresowanie. W tej chwili jest bardzo on bardzo szybko się tydzień - zakończenie skoku rozwojowegoDziecko jest weselsze i bardziej energiczne. Bardziej się wsłuchuje, często mamy zauważają, że podgląd staje się bardziej wyraźny. Maluszek jest już w stanie pokazać co mu się podoba, a co nie. Wasza komunikacja będzie coraz ciekawsza i prostsza, przynajmniej do następnego skoku rozwojowego, do którego będziecie częściowo przygotowani. Autor: Katarzyna Chmielewska-WalasNiemowlę chce być wciąż przy piersi, sprawia wrażenie wciąż głodnego, a piersi jakby nie nadążały z produkcją mleka? To może być kryzys laktacyjny – sprawdź, jak go przetrwać. Kryzys laktacyjny – co to jest?Kryzysem laktacyjnym nazywamy moment, gdy gwałtownie zwiększa się zapotrzebowanie niemowlęcia na mleko mamy na skutek skoku rozwojowego. Dziecko instynktownie zaczyna zgłaszać się do piersi częściej i intensywnie ssać, aby „zamówić” więcej mleka. Kryzys laktacyjna trwa zwykle ok 2-3 dni. Kryzys laktacyjny – objawyDziecko chce być przy piersi o wiele dłużej i częściej niż wcześniejZwiększa się ilość nocnych pobudek na karmienieMoże być niespokojne i rozdrażnionePiersi sprawiają wrażenie miękkich i pustychKryzys laktacyjny - kiedy można się spodziewać? Kryzysy laktacyjne mogą się pojawiać w podobnym czasie, co skoki rozwojowe – najbardziej zauważalne są zwykle dwa: ten występujący około 5 tygodnia życia niemowlęcia, kryzys laktacyjny w 3 miesiącu (czasem 4 miesiąc). Często spotkać się możemy także z kryzysem laktacyjnym około dwa tygodnie po porodzie. Z kolei dalsze kryzysy laktacyjne: w okolicy 6, 9 i 12 miesięcy są odczuwalne zdecydowanie rzadziej (mogą się objawić jedynie częstym nocnym zgłaszaniem się do piersi). Okresy wzmożonego zainteresowania ssaniem piersi mogą nastąpić także koło 15-16 miesiąca, w okolicach półtora roczku, a także blisko drugich urodzin. To zapotrzebowanie na ssanie piersi jest zgłaszane o wiele rzadziej – głównie dlatego, że odsetek mam karmiących piersią dzieci starsze niż rok wciąż jest niewielki, ale także dlatego, że karmienie dzieci po roku jest już o wiele mniej schematyczne i związane z indywidualnymi zwyczajami mamy i dziecka. Sposoby na kryzys laktacyjny:Zachowaj spokój, wstrzymaj się z dokarmianiem dziecka mieszanką mleko zastępczą, sprawdź, czy niemowlę ma prawidłowe przyrosty i czy spełnione są wskaźniki skutecznego karmienia piersiąPostaraj się rozluźnić, pozwól dziecko ssać do woli. Im więcej bliskości między wami i kontaktu skóra do skóry tym większa będzie produkcja mlekaZadbaj o nawodnienie swojego organizmuMożesz wspomóc się herbatkami i preparatami na laktacjęW razie jakichkolwiek wątpliwości skontaktuj się z Certyfikowanym Doradcą LaktacyjnymUwaga, skontaktuj się z lekarzem lub SOR pediatrycznym, jeśli:dziecko nie moczy pieluch od kilku godzinnie przybiera na wadzema suchą śluzówkę w buzima zapadnięte ciemiączkodziecko śpi więcej niż zwykledługo utrzymuje się żółtaczkaPrzy każdej zmianie zachowania dziecka warto obserwować je uważnie, by nie przeoczyć objawów choroby. Warto wiedzieć, że dzieci przy każdym skoku rozwojowym i kryzysie laktacyjnym będą zachowywać się podobne. Pocieszające jest natomiast to, że po okresie burzy czeka nas kilka tygodniu spokoju - dziecko powinno spać dłużej i spokojniej oraz być nieco mniej również:Jak przechowywać odciągnięte mleko Autor Katarzyna Chmielewska-Walasz wykształcenia kulturoznawczyni, z zawodu dziennikarka i redaktorka o niecodziennym hobby: doradczyni noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich. Współautorka książki "Notatki z rodzicielstwa bliskości" (Wyd. Harmonia 2018). Mama Hani i Zosi, redaktorka portalu w latach 2018-2020. Każdy skok to moment zdobywania kolejnych zdolności przez malucha, poprzedzony okresem nagłego „regresu”, kiedy to istotnie zmienia się zachowanie dziecka. Może być ono wtedy rozdrażnione, płaczliwe, niechętne do zabawy i wykorzystywania zdobytych już umiejętności, łaknące bliskości z rodzicami. Czym są skoki rozwojowe dziecka? Czy pojawiają się u wszystkich niemowląt? Okres noworodkowy i niemowlęcy jest w życiu dzieci bardzo intensywnym czasem, ponieważ ich rozwój jest wtedy najbardziej dynamiczny. Zdobywanie kolejnych umiejętności psychoruchowych jest sprawą indywidualną każdego malucha i uzależniony jest zarówno od czynników środowiskowych, jak i wrodzonych. Czas i kolejność ich pojawiania się można określić jedynie w przybliżeniu. Orientacyjny schemat rozwoju dziecka opisywany jest za pomocą tzw. kamieni milowych. Teoria skoków rozwojowych pojawiła się w latach 90. XX w., została stworzona i opisana przez holenderskiego biologa behawioralnego Franciscusa Plooija i jego żonę Hetty van de Rijt, antropolog i psycholog. W oparciu o swoje badania dotyczące młodych szympansów, przeprowadzili oni obserwacje rozwoju dzieci do 2. roku życia. Na ich podstawie wyodrębnili 10 skoków rozwojowych obejmujących pierwszych dwadzieścia miesięcy życia dziecka. Zjawisko skoków rozwojowych tłumaczone jest przeciążeniem bodźcami rozwijającego się układu nerwowego dziecka. Innymi słowy – „jeden mały krok w tył, duży krok naprzód”. Jak rozpoznać skok rozwojowy? W książce Hetty i Francisa „The Week Wonders” wyróżnione zostały następujące skoki rozwojowe: 4.–5. tydzień życia Pierwszy krok rozwojowy następuje w tygodniu życia. Zdolność percepcji bodźców jest już większa niż przy urodzeniu, wzrok dziecka wyostrza się, jego mobilność wzrasta (potrafi odwracać głowę, trzymać rączki przed twarzą), rozpoznaje głos matki, zaczyna się też świadomie uśmiechać (jest to tzw. uśmiech społeczny) i jest bardziej zainteresowane otoczeniem – czas drzemek stopniowo skraca się, a okres aktywności wydłuża. Dźwięki, światło, zapachy, dotyk – wszystko staje się bardziej intensywne i dlatego może budzić strach i niepokój malucha. Bobas może być bardziej płaczliwy, mieć trudności z zasypianiem i potrzebować nieustannego bliskiego kontaktu z mamą – znajomy zapach, głos, dotyk, ciepło będą działać na niego kojąco i wyciszająco. Dowiedz się także, co oznacza termin High Need Baby. 8. tydzień życia Drugi skok rozwojowy następuje ok. 8. tygodnia życia, na przełomie miesiąca. Określa się go jako „świat wzorów/wzorców”. Malec zaczyna rozpoznawać pewne schematy i kojarzyć powiązane ze sobą czynności (np. mama+fotel=karmienie). W dalszym ciągu rozwija się jego wzrok. Zaczyna interesować się różnymi wzorami, kształtami, fakturami (szczególnie kontrastowymi) – cieniami na ścianie, własnymi rączkami, zabawkami. Rozpoznaje twarz mamy i taty, uważnie obserwując ich mimikę, może mniej entuzjastycznie reagować na nowe twarze. Jest bardziej aktywny fizycznie – podnosi główkę, wymachuje rączkami i nóżkami, ćwicząc koordynację ruchową i rozwijając powoli kontrolę nad własnym ciałem, potrafi utrzymać także zabawki. Zaczyna wydawać określone dźwięki. U niektórych dzieci mogą pojawić się problemy ze snem lub z karmieniem – dziecko nie ssie butelki/piersi, jednak płacze przy ich odstawianiu. Karmienie w tym przypadku stanowi drugorzędny cel dla malucha – sam kontakt z butelką/piersią działa na nie uspokajająco. Dziecko w czasie kolejnego skoku rozwojowego może być marudne, potrzebować kontaktu z bliską osobą i wyciszenia. 10.–12. tydzień życia W kolejnym etapie rozwoju u niemowląt wzrasta ich zainteresowanie otoczeniem – zaczynają skupiać się na detalach (na różnicach w natężeniu dźwięków i światła, różnym tonie głosu). Świadomie zwracają się w kierunku interesującego ich dźwięku. Dziecko samo zaczyna modulować głos, piszcząc i głużąc, bawi się też, robiąc bąbelki ze śliny. Wyraźnie zauważalna zamiana zachodzi w rozwoju ruchowym – jego ruchy nabierają płynności, zaczyna odpychać się nóżkami, łapać przedmioty oburącz, wodzić wzrokiem za poruszającym się przedmiotem. Po drugim skoku rozwojowym niemowlęta stają się bardziej niezależne – mogą nie wymagać aż takiej uwagi, jak wcześniej, jednak wraz z nadejściem trzeciego skoku, zachowują się wprost przeciwnie. Stają się też bardziej nieśmiałe, ciche, częściej ssą kciuk lub smoczek. Innym znakiem nadchodzącego skoku jest całkowite zaburzenie dotychczasowego rytmu dnia – problemy ze snem (częste pobudki w nocy lub wcześnie rano, odmowa drzemek w ciągu dnia) oraz obniżenie apetytu. 18.–20. tydzień życia Czwarty skok to „świat wydarzeń” – dziecko zaczyna dostrzegać ciąg przyczynowo-skutkowy własnych działań: celowo potrząsa grzechotką, bo wie, że ta wyda dźwięk, zrzuca zabawki na podłogę, aby podniosła je mama, wyciąga rączki, aby je podnieść, bawi się w „akuku”. Jego mobilność wzrasta – zaczyna pełzać bądź raczkować, potrafi przekładać zabawkę z ręki do ręki, przewraca się z pleców na brzuch. Maluszek asekuruje się rączkami przed upadkiem do przodu w siadzie, umie wykonać płynnie kilka czynności następujących po sobie (np. sięgnięcie po zabawkę, przełożenie jej z ręki do ręki i włożenie do ust) lub płynnie powtarzać określone zadania (potrząsanie grzechotką, uderzanie w stół). Zaczyna reagować na swoje imię, mówić ciągami sylab (mama, dada, baba), rozpoznaje swoje odbicie w lustrze, ma swoją ulubioną zabawkę, kocyk. W komunikacji z innymi zaczyna rozpoznawać krótkie słowa (nie, tak itp.), reaguje krzykiem, jeśli coś pójdzie nie po jego myśli. 22.–26. tydzień życia Kolejny skok rozwojowy dotyczy wkraczania malucha w „świat związków”. Dziecko zaczyna dostrzegać dystans pomiędzy przedmiotami, osobami – pojawia się wówczas także lęk separacyjny. Niemowlę głośno protestuje, widząc oddalających się rodziców. Może być to bardzo uciążliwe dla opiekunów, ale właśnie w tym okresie malec potrzebuje dużej ilości wsparcia. Dziecko preferuje wtedy znane osoby, z bliskiego otoczenia, boi się obcych ludzi. W tym czasie bobas może także opierać się (dosłownie) i uciekać przed zmianą pieluchy (bo po prostu denerwuje go ta czynność). Jest to także czas wyrzynania się pierwszych mleczaków, co dodatkowo sprawia, że cały ten etap staje się dla wszystkich trudniejszy. Dziecko nabywa nowych umiejętności: zwiększa się zdolność utrzymania balansu ciała, co przekłada się na umiejętność samodzielnego siedzenia, bujania się. Maluch znacznie szybciej raczkuje lub pełza. Część dzieci zaczyna wstawać, umie chwytać przedmioty położone powyżej głowy. Świetną zabawą staje się wyciąganie rzeczy z szafek, ściąganie skarpetek, rozwiązywanie sznurówek, turlanie piłki po podłodze. Zaczyna rozumieć, że przedmioty mogą mieć różne położenie (w środku, na zewnątrz, nad, pod). Rozpoznaje krótkie zdania (nie rób tego, zostań, chodź, zrób papa). Zaczyna naśladować dźwięki, np. odgłosy zwierząt, auta, odgłosy kichania. Potrafi kiwać głową na „tak” i „nie”. Bardzo interesujące stają się przedmioty typu pilot, smartfon. Przeczytaj, jak można wspomagać naukę siadania u niemowlaka. 36.–40. tydzień życia Objawami zwiastującymi kolejny skok będzie zmiana zachowania (napady złości, mniejsza żywotność, domaganie się ciągłej uwagi), gorszy apetyt i sen, większa potrzeba bliskości. Od około 37. tygodnia można zauważyć pierwsze „nowości”. Maluch nabiera umiejętności kategoryzacji – potrafi wychwycić pewne cechy wspólne dla przedmiotów, zwierząt czy osób i zaliczyć je do jednej grupy (np. samochodziki pomimo tego, że różnią się kolorami, wszystkie są autami; banan i marchewka to rzeczy do jedzenia itp.). Bada różne przedmioty i je porównuje. W tym okresie dziecko ma już całkiem dobrze wyćwiczone chwytanie rzeczy między kciukiem a palcem wskazującym (jest to tzw. chwyt pęsetkowy). Powoli zaczyna sobie radzić z lękiem separacyjnym, chętniej się tuli i daje buziaki, rodzą się w nim także nowe uczucia, tj. zazdrość czy „empatia” (reaguje płaczem, gdy płacze inne dziecko, przytula misia, który upadł). Rozwija się jego poczucie humoru, naśladuje inne osoby, potrafi je rozpoznać i nazwać (oczywiście na swój dziecięcy sposób). Maluch staje się bardziej czynny w zabawie – inicjuje różne znane aktywności, np. zabawę klockami, czytanie książeczki, a także zamienia się rolami z rodzicem (np. ukrywa się w zabawie w chowanego). 41.–46. tydzień życia 41.–46. tydzień to wkraczanie w „świat sekwencji”. Maluch zaczyna zauważać, że aby osiągnąć zamierzony cel, musi wykonać pewną określoną sekwencję czynności, np. po naciśnięciu dzwonka do drzwi czeka i nasłuchuje, zanim kopnie piłkę próbuje się do niej zbliżyć. Zaczyna sam konstruować wieżę z klocków, wrzucać brudne ubrania do kosza na pranie – czasami mogą zdarzyć się jednak pomyłki i ubrania mogą wylądować w koszu na śmieci (chociaż „sekwencja” jest prawidłowa – podnieść i wrzucić). Dziecko podejmuje próby samodzielnego rozbierania się (np. zdejmowania skarpetek), zakładania butów, czesania włosów. Potrafi naśladować odgłosy zwierząt, coraz lepiej komunikuje się ze światem zewnętrznym (potrafi wyrazić odmowę słowem „nie”, zadowolenie, że coś mu smakuje – „mniam”, wskazuje kierunek, w którym chce się udać, potrafi także wskazać palcem przedmioty, osoby po usłyszeniu ich nazwy). Posługuje się (choć oczywiście jeszcze nieporadnie) łyżeczką, w trakcie posiłków częstuje swoim jedzeniem inne osoby, naśladuje ruchy innych osób w trakcie tańczenia. Polecane dla Ciebie kapsułki, odporność zł zestaw, olej, odporność zł płyn, szampon, bez barwników, bez sls, bez substancji zapachowych, bez sztucznych barwników, produkt naturalny, bez parabenów zł akcesoria zł Skoki rozwojowe dziecka w 2. i 3. roku życia Po ukończeniu 1. roku życia, dziecko staje się bardzo aktywnym obserwatorem świata. Doskonale orientuje się w swojej najbliższej przestrzeni – wie, gdzie leżą przedmioty w domu i gdzie ich szukać, potrafi wskazać paluszkiem w kierunku ulubionego placu zabaw, poznaje swój dom. Zna przynależność rzeczy do określonych osób, zaczyna je też kolekcjonować, np. zabawki. Świetnie bawi się w układanie nieskomplikowanych puzzli, zaczyna rysować. Rozwija się też jego poczucie czasu – przypomina sobie, co wydarzyło się dzień wcześniej, pamięta o ulubionych programach w telewizji, o obietnicach rodziców. Rośnie jego zainteresowanie architekturą – buduje bardziej kompleksowe budowle z klocków, układa zabawkowe linie kolejowe. W zakresie rozwoju mowy maluch rozumie już większość rzeczy i potrafi komunikować się ze zrozumieniem z innymi. Zaczyna wymyślać własne zabawy. Jest bardzo aktywne ruchowo, doskonali precyzyjne ruchy, co widać przy zapinaniu guzików, rysowaniu. Zaczyna kontrolować swoje potrzeby fizjologiczne i zazwyczaj pod koniec 3. roku życia jest już odpieluchowane. Czy to na pewno skok rozwojowy? Jak odróżnić go od problemów zdrowotnych? Skok rozwojowy wiąże się ze zmianą zachowania dziecka – staje się ono bardziej płaczliwe, marudne, wymaga więcej uwagi i bliskości z rodzicem, a im jest młodsze, tym trudniej odróżnić, czy źródłem płaczu nie jest np. ból. Objawami alarmowymi są: długo utrzymujący, nieutulony płacz, który nie mija mimo kołysania, tulenia, odmowa jedzenia, zwiększona męczliwość w trakcie karmienia. Innym niepokojącym sygnałem może być zahamowanie wzrostu i masy ciała. Postępująca regresja w zakresie psychomotorycznym także powinna skłonić rodziców do wizyty u pediatry, ponieważ może być objawem np. choroby metabolicznej i związanym z nią toksycznym uszkodzeniem układu nerwowego. W przypadku jakichkolwiek wątpliwości ze strony rodziców, należy skierować się do pediatry, aby ten zbadał maluszka i ocenił rozwój dziecka. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły SIDS – syndrom nagłej śmierci noworodków Śmierć łóżeczkowa oznacza nagłą śmierć na pozór zdrowego dziecka poniżej 1. roku życia podczas snu. Przyczyna zgonu maluszka nie zostaje jednoznacznie ustalona, lecz znane są czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia SIDS. W jaki sposób można zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej? Ochrona dziecka przed upałem – o czym warto pamiętać? Odwodnienie, potówki, poparzenia słoneczne czy udar cieplny – to konsekwencje złej ochrony dziecka w czasie upału. Co robić, aby do nich nie dopuścić? Dowiedz się więcej, jak możesz skutecznie ochronić dziecko przed upałem. Ukąszenia owadów u dzieci – objawy i pierwsza pomoc. Co stosować na ugryzione miejsca? Ukąszenia owadów, zwłaszcza w sezonie letnim, przysparzają sporo problemów, gdyż mogą wywoływać silny świąd, obrzęk w miejscu ukłucia lub nawet prowadzić do zagrażającego życiu wstrząsu anafilaktycznego u osób uczulonych na jad insektów. Jak postępować w przypadku ukąszeń owadów u dzieci? Sapka niemowlęca – czym jest? Co robić, gdy się pojawi? Sapka powstaje na skutek niedrożności nosa noworodka lub niemowlęcia i objawia się utrudnionym oddechem i męczliwością podczas karmienia. Czy jest groźna? Co robić, gdy u małego dziecka wystąpi sapka? Kiedy należy udać się do lekarza? Podpowiadamy. Zapalenie spojówek u dzieci – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie spojówek u dzieci może mieć kilka przyczyn. Przeważnie ma ono podłoże bakteryjne, rzadziej wirusowe, dość często występuje także alergiczne zapalenie spojówek. Objawy, które się wówczas pojawiają to przede wszystkim świąd oczu, przekrwienie spojówek, obrzęk powiek oraz śluzowa lub ropna wydzielina sklejająca rzęsy. Leczenie zapalenia spojówek u pacjentów pediatrycznych jest uzależnione od czynnika, który go wywołał i może trwać od 5 dni do nawet kilku tygodni. Wnętrostwo (niezstąpione jądro) – rodzaje, przyczyny, leczenie Wnętrostwo jest wadą rozwojową, która polega na braku jednego lub obu jąder w mosznie. Niezstąpione jądro może znajdować się np. w pachwinie lub brzuchu. Schorzenie może być groźne, ponieważ zwiększa ryzyko rozwoju nowotworów jądra. Dowiedz się więcej na temat przyczyn, objawów, diagnostyki i leczenia wnętrostwa. Siatki centylowe – czym są? Jak interpretować wyniki? Siatki centylowe są normami rozwoju dziecka i służą do oceny ich prawidłowego wzrastania. Regularne pomiary oraz nanoszenie danych na siatki centylowe zgodne z płcią i wiekiem dziecka pozwalają wykryć nieprawidłowości w rozwoju dziecka i odpowiednio wcześnie wdrożyć diagnostykę i leczenie choroby podstawowej np. niedoboru hormonu wzrostu. Syndrom zapomnianego dziecka – czy można mu zapobiec? Przypadki pozostawienia dziecka w zamkniętym samochodzie zdarzają się i zdarzyć się mogą każdemu rodzicowi lub opiekunowi – wniosek ten, choć niewiarygodny, jest jednak prawdziwy. Wyniki badań pokazują bowiem, że tak działa ludzki mózg – w pewnych okolicznościach można zapomnieć nawet o dziecku będącym z nami w samochodzie. „Zapomnieć” wskazuje, że jest to problem pamięci, a nie wynik zaniedbania, o który tak często podejrzewani są rodzice lub opiekunowie.

kryzys 6 tygodnia u niemowlaka